AMSTERDAM, DOMINICUSKERK

De Dominicuskerk werd gebouwd in 1883-1893 door Pierre Cuypers, ook verantwoordelijk voor het Centraal Station en het Rijksmuseum. Ook Joseph Cuypers werkte mee. Het is de enige Cuyperskerk in Amsterdam die nog in gebruik is. Cuypers ontwierp niet alleen het gebouw, maar ook de inrichting, van altaar tot orgelkast en van muurschilderingen tot biechtstoelen. Deels werden die vervaardigd in zijn eigen atelier. De hoofdingang zit wat verstopt in de smalle Korte Korsjespoortsteeg. Het eerste wat opvalt wanneer je de Dominicuskerk binnenkomt, is dat er overal wat te zien is. Je komt, volgens het ontwerp van Cuypers, achterin de kerk binnen en kijkt richting het verhoogde priesterkoor. Het brede schip van de kerk heeft aan beide zijden pilaren, die de zijbeuken begrenzen. Heel lang was de inrichting van de kerk gericht op het priesterkoor met het hoofdaltaar en de zijaltaren voor Maria en Jozef. In 1973 werd, ingegeven door nieuwe ideeën over de kerkdienst, de inrichting een kwartslag gedraaid. Nu is het grote podium het (liturgische) centrum. Cuypers wilde dat de ramen en schilderingen achter het orgel zichtbaar zouden blijven. Orgelbouwer Adema maakte gebruik van de in die tijd modernste technieken en verdeelde, volgens ontwerp van Cuypers, de orgelpijpen in twee delen en maakte een speeltafel die (op het tweede balkon) los stond van het orgel. Momenteel vind je de speeltafel zelfs op flinke afstand: op de vloer in de kerk, in de buurt van de vleugel, tegenover het podium. Ieder stukje Dominicus vertelt een eigen verhaal. In de zijbeuken volg je de kruiswegstaties, op de rand van het sterrenplafond vertellen psalmteksten dat de kerk een woonplek van God is en alle afgebeelde personen op de muren en ramen komen uit de Bijbel of stellen een heilige of kerkvader voor. Op 9 juni zullen we op een scherm met beeld en geluid de rijke verscheidenheid van concerten laten zien die in de kerk plaatsvinden.