HOOG-KEPPEL – DORPSKERK

De Dorpskerk ligt aan de Van Panhuysbrink en vormt daarmee het hart van het dorp. De kerk is omgeven door een pittoreske, eeuwenoude begraafplaats. Tijdens de Open Kerkendag is er een expositie van schilderschool Marian Merk te bezoeken ter ere van hun 20-jarig bestaan.

Gebruik
De protestantse gemeente Drempt en Oldenkeppel is de vorige eigenaar van de Petrus-en-Pauluskerk. De kerk werd in 2012 overgedragen aan Gelderse Kerken. Deze kerkelijke gemeente is nog steeds huurder van het gebouw voor kerk-, rouw- en trouwdiensten. Daarnaast organiseert de Plaatselijke Commissie allerlei culturele, sociale en maatschappelijke activiteiten en evenementen. Tegenwoordig wordt de kerk Dorpskerk genoemd en is het bureau van de stichting Gelderse Kerken er gevestigd.

Geschiedenis
De plek waar nu de kerk staat – op het hoogste punt in de wijde omgeving – is vermoedelijk de oorspronkelijke nederzetting Keppel met de burcht, een tijnshof en een kapel. De oudste vermelding van de kerk is een akte van 9 augustus 1310. Daar staat dat Wolter van Keppel een nieuw altaar schonk, dat in de kapel van Keppel werd opgericht ter ere van Maria. Dit betekent dat de stichting van de kerk terug zou kunnen gaan tot de 11de, misschien tiende eeuw.
In 1392 kreeg de parochie van Olden Keppel van bisschop Floris uit Utrecht toestemming om de kapel te vervangen door een echte kerk, mits die gewijd zou worden aan de heiligen Petrus en Paulus. Dat gebeurde spoedig daarna en aldus werd het huidige kerkgebouw opgericht. Met de tufsteen die vrijkwam met de sloop van de kapel werd in romaanse stijl de toren gebouwd en met nieuwe bakstenen werd de kerk in de vorm van een driebeukige pseudobasiliek opgetrokken in gotische stijl.
Hoe de onttakeling van het kerkgebouw daarna is verlopen, is niet nauwkeurig na te gaan. Rond 1740 is de noordbeuk en later die eeuw de zuidbeuk van de kerk gesloopt. Hierdoor zijn de grafkelders van de van Pallandts en de van Schuylenburchs buiten de kerk komen te liggen.
Later is achter de preekstoel nog een muur gebouwd om koor en schip van de kerk te scheiden. Het is nu een eenbeukige kerk met driezijdig gesloten koor. Over veranderingen aan het interieur van de kerk is van de 16de tot de 19de eeuw weinig opgetekend.

Gebouw
De Dorpskerk is een 15de-eeuwse laatgotische pseudo-basiliek, oorspronkelijk met zijbeuken. De romaanse toren stamt uit de 12de eeuw, het benedendeel is van tufsteen en heeft een romaanse ingang. Door allerlei verbouwingen en aanpassingen oogt de kerk uitwendig wat ‘verminkt’, met in de noord- en zuidmuur dichtgemetselde pijlerarcaden, die vroeger de lage zijbeuken verbonden met het middenschip, en vierkante pijlers met kraagstenen, waarop vroeger de gewelven van de zijbeuken ontsprongen.