HOLYSLOOT – WITTE KERKJE

Geschiedenis

In 1847 werd de toenmalige Hervormde Kerk in Holysloot gebouwd op een werf, een verhoogd terrein, waar ook eerder al een kerk had gestaan. Bekend is dat deze voorloper van de kerk al in 1613 werd vermeld; deze werd in 1791 vervangen door een nieuw gebouw, naar ontwerp van de Amsterdamse architect Leendert Viervant. Voor de reformatie heette de kerk de Sint Cornelius en was toen in gebruik voor de rooms katholieke eredienst.

De nieuwe kerk werd gebouwd in een stijl geïnspireerd door de gotiek. Het gebouw is een ontwerp van de opzichter van landsgebouwen G. Bronke te Amsterdam. De eerste steen werd op 9 september 1846 gelegd door Jan Jacob Jongh Visscher. De eenbeukige kerk is geheel wit gepleisterd en staat op een grijs gecementeerde plint. De kerk wordt afgedekt met een zadeldak.

De aan de westzijde gelegen toren is deels ingebouwd in de kerk. De toren wordt bekroond met een met lei bedekte naaldspits, voorzien van een kruis en een windvaan in de vorm van een haan. Het gotisch karakter wordt onder meer geaccentueerd door spitsboogvensters, waarvan zowel de noord- als de zuidgevel er drie van bezitten. De consistorie bevindt zich aan de oostzijde van de kerk. De luidklok is in de oorlog weggevoerd en niet meer teruggekeerd. Na de oorlog is er een nieuwe luidklok in de toren gehangen.

In 1995 werd de kerk gerestaureerd. Een deel van de inventaris is afkomstig uit de vorige kerk die hier stond.