AMSTERDAM – ONZE LIEVE VROUWE KERK

De Kerk van het Onbevlekt Hart van Maria ofwel de Onze-Lieve-Vrouwekerk, ook wel de Moeder Godskerk (Syrisch: ܥܕܬܐ ܕܝܠܕܬ ܐܠܗܐ , Ito dyoldath Aloho) genoemd, is een neogotisch kerkgebouw aan de Keizersgracht 220 in Amsterdam. De kerk is in handen van de Syrisch-orthodoxe Kerk van Antiochië en wordt zowel door de Syrisch-orthodoxen als door rooms-katholieken gebruikt.

Architectuur

De kerk werd van 1852 tot 1854 gebouwd in opdracht van de paters Redemptoristen, direct naast hun klooster op Keizersgracht 218, en in 1854 in gebruik genomen. Architect was Theo Molkenboer, destijds de belangrijkste kerkenbouwer in het noorden van Nederland, die zijn ontwerp baseerde op dat van de Redemptoristenkerk in Bergen, België. De Onze-Lieve-Vrouwekerk geldt als hoogtepunt in zijn oeuvre en was zijn eerste kerk waarin de klassieke gotische constructie werd toegepast, met uitzondering van de gewelven die uit pleisterwerk bestaan. Ten onrechte wordt de kerk soms genoemd als eerste echte neogotische kerk in Nederland; wel was het de eerste buiten Noord-Brabant en Limburg. De kerk is een niet-georiënteerde kruisbasiliek en is aan drie kanten ingebouwd.

Gebruik

In 1985 verlieten de Redemptoristen de stad vanwege een sterke terugval in het aantal paters en broeders Redemptoristen. De kerk werd aangekocht door de Syrisch-orthodoxen. Sindsdien kreeg de kerk de naam Moeder Godskerk (lett. in het Syrisch: Kerk van de Godbaarster). De kerk werd echter wel opengesteld voor andere kerkgenootschappen. Tegenwoordig wordt de kerk gebruikt door de Syrisch-Orthodoxe gemeenschap in Amsterdam, een Nederlandse rooms-katholieke gemeenschap die wordt bediend door priesters van het Opus Dei en door de Surinaamse rooms-katholieke gemeenschap.

Voor een korte periode werd de kerk tevens gebruikt door de Ethiopisch-orthodoxe Kerk.

In een nabij gelegen kapel viert de Italiaanse gemeenschap wekelijks de Mis en komt bijeen voor activiteiten.